alrigh alright, enough about some melodramatic post this time. As i am starting to post additional blog,ganito pala , medyo parang tanga ka lang na kinakausap mo kunyari ang laptop dahil wala kang magawa. haha.anyway, going back, but it was good hobby though, naiisasaloob mo yung nararamdaman mo in anyway kese hodang english man or taglish,as long as nasshare mo yung thought ng isinusulat mo. so now, as i am creating this blog, hmm andito ako sa office nag iisip kung pano ko uumpisahan ang mga trabahong naka assign ngayon saken na hindi mo mawari kung ano ba ang unang tatrabahuhin dahil puro " Priority" lahat,tama,correct!ganun pagkabongga ang aking trabaho. infairness i'm enjoying it naman dahil ito ang field of work ko and sa lahat naman ng trabaho walang madali,walang magaan, kailangan lang maglaan ng pasensya para tumagal ka, dahil kung hindi, sa kangkungan ka pupulutin or baka maging isa sa mga libo libong mamayan na naghahanap ng trabaho. actually,i have come to realized lately that i was lucky enough compare to the other people who are jobless,graduate na sila, mga bachelor's degree but nahihirapan parin silang maghanap ng trabaho.so ito nalang ang words of wisdom ko."pahalagahan kung anong meron tayo, dahil hindi naten masasabe kung haggang kelan naten matatamasa ito".....
No comments:
Post a Comment